جعفر بن ابيطالب 20 سال بعد از عام الفيل در مكه به دنيا آمد. آن زمان كه خشكسالي مكه بود، جعفر به دليل معيشت سخت و تنگ پدرش، در خانه عمويش عباس بزرگ شد و همچنان نزد او ماند تا در سال اول بعثت پيغمبر اسلام(ص)، اندكي بعد از برادرش علي(ع)مسلمان شد و اسلام آورد.
چرا به او جعفر طيار مي‌گويند؟ دليل معروفيت نماز ايشان چيست؟
شايد يكي از سوالاتي كه در ذهن ما وجود داشته باشد وجه تسميه لقب "طيار" يا " ذوالجناحين" براي آن حضرت است.
در تاريخ و اخبار و روايات ذكر شده است كه "طيار" لقب جعفربن ابي طالب پسر عم پيغمبر اكرم (ص) و برادر ارشد اميرمؤمنان(ع) امام اول شيعيان است كه در سال هشتم هجري در جنگ موته واقع در شام پرچمدار مسلمين بود او آن قدر جنگيد تا هر دو دستش به ضرب شمشير دشمنان از بدن جدا شد ولي جعفر كه مردي شجاع و مؤمن بود با آنكه دو دست در بدن نداشت پرچم اسلام را با دو بازوي بريده خويش بر سينه برافراشته داشت تا مسلمين روحيه خويش را نبازند و وحشت زده نشوند. در اين حال بود كه در اثر ضربات دشمن از ميان دو نيم شد و به گفته يعقوبي: «پس هر پستي براي رسول خدا (ص) برافراشته شد و هر بلندي براي او پست گرديد تا شهادت گاه‌هاي آنها را ديد و گفت: " اي جبرئيل، من زيد را پيش داشتم و خدا جعفر را براي خويشي تو پيش داشت. رسول خدا (ص) با آگاه شدن از خبر شهادت جعفر بسيار اندوهگين شد و گريست و فرمود كه خداوند به جاي دو دست، به وي دو بال داد كه با آنها در بهشت، پرواز مي‌كند از همين رو جعفر به ذوالجناحين (داراي دو بال) و طيار مشهور شد.
پيامبر براي دادن خبر شهادت جعفر و دلداري از خانواده وي، نزد همسر او اسماء بنت عميس آمد، فرزندان جعفر را خواند و با آنان مهرباني كرد و به اسماء تعزيت گفت و از خداوند خواست كه در ميان فرزندان و ذريه جعفر، جانشين صالح و نيكي براي وي قرار دهد فاطمه زهرا (س) نيز كه جعفر پسرعموي وي بود بر او گريست. رسول خدا(ص) فرمود كه بر مثل جعفر بايد كه گريه كنندگان بگريند، همچنين سفارش كرد كه به آل جعفر رسيدگي شود؛ زيرا كه آنان سرگرم عزا هستند و به فاطمه فرمود كه براي خانواده جعفر به مدت سه روز غذا تدارك بيند، بعدها رسول خدا(ص)، خود به امور فرزندان جعفر رسيدگي مي‌كرد.
اما درباره علت معروفيت نماز جعفر طيار گفته شده از آن لحاظ است كه وي بيشتر اوقات شبانه روز خود را به نماز و دعا در پيشگاه پرودگار مي‌گذرانيد و نمازهاي طولاني مي‌خواند به طوري كه كمتر كسي از اين بابت به پاي او مي رسيده است.
فضائل و مناقب جعفربن ابيطالب
او در عصر جاهليت به داشتن چهار خصلت، متمايز بود. پرهيز از شراب‌خواري، دروغ، فحشاء، و بت پرستي. جعفر خطيبي توانا و مردي شجاع، سخاوتمند، بردبار و متواضع و شخصيتي نافع داشت و داراي عقل و درايت و هوش زياد و اراده قوي بود. اين سردار برجسته، آگاه به مسائل ديني و آشنا به فنون و اصول جنگ بود و از سابقين در اسلام بود. درباره فضايل او رواياتي از پيامبر نقل شده كه جعفر در رديف بهترين مردم و با پيامبر از يك طينت و سرشت و از نظر خلق و خوي شبيه‌ترين افراد به پيغمبر بوده است.
رسول خدا(ص) چه لقبي به جعفر داد؟
پيغمبر، او را از "ابوالمساكين" يعني پدر بينوايان دادند، زيرا او بسيار به فقرا و مستمندان رسيدگي مي‌كرد و اموالش را ميان آنها تقسيم نمود. ارادت و علاقه‌اش به برادر خود، علي بن ابيطالب هم بسيار زياد بود. او از پيامبر روايت نقل كرده و پسرش عبدالله، ابوموسي اشعري، عبدالله بن مسعود، عايشه، ام سلمه و ديگران هم از او نقل حديث كرده‌اند.
وفات شخصي كه به منزله عبا براي رسول خدا بود
بنا بر قول مشهور، او در هنگام شهادت 41 سال داشت و در همان منطقه (موته) شهيد شد و مزار او و ساير شهداي موته، در منطقه‌اي معروف به شهر مزار در اطراف موته (شهري در استان كرك اردن) قرار دارد. همانطور كه گفته شد دو دست جعفر در ركاب رسول خدا از تن بريده شد اما پرچم اسلام را در دهان خود و بر روي سينه‌اش برافراشته نگاه داشت، همان رشادت و ايثاري كه ابالفضل العباس(ع) در جوار امام حسين(ع) در صحراي كربلا داشتند و اين درس را از عموي رشيد خود يعني حضرت جعفربن ابي طالب(ع) آموخته بودند. ظاهرا قبر آنها قبلا مخفي بود ولي امروزه شناخته شده و امروز زيارتگاه است. گفته مي‌شود كه "ظاهر بيترس اول" چهارمين سلطان مصر، مزار جعفر را تجديد بنا كرد و اوقاف بسياري به آن اختصاص داد.
منابع برخي از روايات نقل شده:
صدوق ،177.1
ابويعلي،350.11
ابن حبان، 521.15
ابن ابي شيبه، 516.7
عبدالرزاق، 550.3
برقي، 2/419؛ حلي، 2/127
هيثمي، 5/155
چرا به او جعفر طيار مي‌گويند؟ دليل معروفيت نماز ايشان چيست؟
شايد يكي از سوالاتي كه در ذهن ما وجود داشته باشد وجه تسميه لقب "طيار" يا " ذوالجناحين" براي آن حضرت است.
در تاريخ و اخبار و روايات ذكر شده است كه "طيار" لقب جعفربن ابي طالب پسر عم پيغمبر اكرم (ص) و برادر ارشد اميرمؤمنان(ع) امام اول شيعيان است كه در سال هشتم هجري در جنگ موته واقع در شام پرچمدار مسلمين بود او آن قدر جنگيد تا هر دو دستش به ضرب شمشير دشمنان از بدن جدا شد ولي جعفر كه مردي شجاع و مؤمن بود با آنكه دو دست در بدن نداشت پرچم اسلام را با دو بازوي بريده خويش بر سينه برافراشته داشت تا مسلمين روحيه خويش را نبازند و وحشت زده نشوند. در اين حال بود كه در اثر ضربات دشمن از ميان دو نيم شد و به گفته يعقوبي: «پس هر پستي براي رسول خدا (ص) برافراشته شد و هر بلندي براي او پست گرديد تا شهادت گاه‌هاي آنها را ديد و گفت: " اي جبرئيل، من زيد را پيش داشتم و خدا جعفر را براي خويشي تو پيش داشت. رسول خدا (ص) با آگاه شدن از خبر شهادت جعفر بسيار اندوهگين شد و گريست و فرمود كه خداوند به جاي دو دست، به وي دو بال داد كه با آنها در بهشت، پرواز مي‌كند از همين رو جعفر به ذوالجناحين (داراي دو بال) و طيار مشهور شد.
پيامبر براي دادن خبر شهادت جعفر و دلداري از خانواده وي، نزد همسر او اسماء بنت عميس آمد، فرزندان جعفر را خواند و با آنان مهرباني كرد و به اسماء تعزيت گفت و از خداوند خواست كه در ميان فرزندان و ذريه جعفر، جانشين صالح و نيكي براي وي قرار دهد فاطمه زهرا (س) نيز كه جعفر پسرعموي وي بود بر او گريست. رسول خدا(ص) فرمود كه بر مثل جعفر بايد كه گريه كنندگان بگريند، همچنين سفارش كرد كه به آل جعفر رسيدگي شود؛ زيرا كه آنان سرگرم عزا هستند و به فاطمه فرمود كه براي خانواده جعفر به مدت سه روز غذا تدارك بيند، بعدها رسول خدا(ص)، خود به امور فرزندان جعفر رسيدگي مي‌كرد.
اما درباره علت معروفيت نماز جعفر طيار گفته شده از آن لحاظ است كه وي بيشتر اوقات شبانه روز خود را به نماز و دعا در پيشگاه پرودگار مي‌گذرانيد و نمازهاي طولاني مي‌خواند به طوري كه كمتر كسي از اين بابت به پاي او مي رسيده است.
فضائل و مناقب جعفربن ابيطالب
او در عصر جاهليت به داشتن چهار خصلت، متمايز بود. پرهيز از شراب‌خواري، دروغ، فحشاء، و بت پرستي. جعفر خطيبي توانا و مردي شجاع، سخاوتمند، بردبار و متواضع و شخصيتي نافع داشت و داراي عقل و درايت و هوش زياد و اراده قوي بود. اين سردار برجسته، آگاه به مسائل ديني و آشنا به فنون و اصول جنگ بود و از سابقين در اسلام بود. درباره فضايل او رواياتي از پيامبر نقل شده كه جعفر در رديف بهترين مردم و با پيامبر از يك طينت و سرشت و از نظر خلق و خوي شبيه‌ترين افراد به پيغمبر بوده است.
رسول خدا(ص) چه لقبي به جعفر داد؟
پيغمبر، او را از "ابوالمساكين" يعني پدر بينوايان دادند، زيرا او بسيار به فقرا و مستمندان رسيدگي مي‌كرد و اموالش را ميان آنها تقسيم نمود. ارادت و علاقه‌اش به برادر خود، علي بن ابيطالب هم بسيار زياد بود. او از پيامبر روايت نقل كرده و پسرش عبدالله، ابوموسي اشعري، عبدالله بن مسعود، عايشه، ام سلمه و ديگران هم از او نقل حديث كرده‌اند.
وفات شخصي كه به منزله عبا براي رسول خدا بود
بنا بر قول مشهور، او در هنگام شهادت 41 سال داشت و در همان منطقه (موته) شهيد شد و مزار او و ساير شهداي موته، در منطقه‌اي معروف به شهر مزار در اطراف موته (شهري در استان كرك اردن) قرار دارد. همانطور كه گفته شد دو دست جعفر در ركاب رسول خدا از تن بريده شد اما پرچم اسلام را در دهان خود و بر روي سينه‌اش برافراشته نگاه داشت، همان رشادت و ايثاري كه ابالفضل العباس(ع) در جوار امام حسين(ع) در صحراي كربلا داشتند و اين درس را از عموي رشيد خود يعني حضرت جعفربن ابي طالب(ع) آموخته بودند. ظاهرا قبر آنها قبلا مخفي بود ولي امروزه شناخته شده و امروز زيارتگاه است. گفته مي‌شود كه "ظاهر بيترس اول" چهارمين سلطان مصر، مزار جعفر را تجديد بنا كرد و اوقاف بسياري به آن اختصاص داد.
منابع برخي از روايات نقل شده:
صدوق ،177.1
ابويعلي،350.11
ابن حبان، 521.15
ابن ابي شيبه، 516.7
عبدالرزاق، 550.3
برقي، 2/419؛ حلي، 2/127
هيثمي، 5/155
ارسال نظر