به گزارش خبرنگار اعزامي پايگاه اطلاع رساني حج به عتبات عالیات، حجم بیشتر اخباری که از کشور عراق در سطح رسانه های داخلی ایران مخابره می شود، نشان دهنده ناامنی، تشت و عدم ثبات امنیتی در این کشور است؛ امروز بر اثر بمب گذاری 10 نفر کشته شدند، وزیر... عراق مورد حمله تروریستی قرار گرفت، انجام عملیات بمب گذاری در سامرا، اتوبوس زائران ایرانی در کاظمین آتش گرفت، و قس علی هذا...

به طور کلی این فضای خبری ذهنیتی منفی در اذهان عمومی کشور ایجاد کرده است که عراق را به عنوان یک منطقه ملتهب از بعد درگیری های اعتقادی می شناسند و هر شخصی که نیت برای تشرف به عتبات عالیات کند، اول نکته ای که از نزدیکان بیان می شود این است که آنجا خطرناک است، مواظب خود باشید یا اینکه حالا صبر کنید تا امنیت برقرار شود بعد مشرف شوید...

آنچه که در این مرقوم به آن توجه می شود، آسیب شناسی این تفکر و این نگاه است، قاعدتا در بین شیعیان و محبان اهل بیت(ع) گروه و طیف های متفاوتی از نظر اعتقادی وجود دارند؛ یکی حاضر است تمام هستی خود را برای رسیدن به کربلا بدهد، اما دیگری با ضرب و تقسیم عقلی موقعیت سنجی می کند که آیا عقل سلیم در این برهه از زمان حکم به زیارت می کند یا خیر؟ که معمولا دسته دوم طیف وسیعی را به خود اختصاص داده است.

به عبارتی تا زمانی که ما نتوانیم این اطمینان خاطر را برای مخاطب خود ایجاد کنیم که این سفر همچون سفرهای دیگر است و درصد خطر آن نیز به مانند همان سفرهاست؛ برای مثال در هر سفری خطر تصادف، آتش سوزی، بلایای طبیعی و... هست، این سفر هم از این قاعده مستثنی نیست، تنها استثنائش آن است که اجر خطرپذیری در این سفر چیزی متفاوت از دیگر سفرهاست.

تنها نکته خطرناک دیگر که در این سفر باقی می ماند، بحث عملیات های تروریستی و کمربندهای انفجاری و... است، مسلما این مسئله قابل انکار نیست و در عراق وجود خارجی دارد، اما نکته مهم این است که این حرکت ها در چه مکان ها، و زمان هایی انجام می پذیرد، قالب این انفجارها در موقعیت هایی ایجاد می شود که ارتباط مستقیمی با مسیر زائران ایرانی ندارد، اکثر این حرکات در بغداد، پایتخت عراق است.

این را هم انکار نمی کنیم که در شهرهای زیارتی چنین مسئله ای وجود ندارد، بلکه وجود دارد، اما در این شهرها نیز، عملیات ها در دایره حیطه زیارتی زائران قرار نمی گیرد و اصولا در حاشیه شهرها و گوشه و کنار که ارتباطی با مسئله زائر و زیارت ندارد انجام می پذیرد.

پس با این بیان هر کدام از نکات فوق در هر مرحله ای خطر آسیب برای زائران ایرانی را به حداقل می رساند، اما نکته قابل توجه اینکه در طی این سالها که چنین عملیات های تروریستی در عراق انجام می پذیرد چند زائر ایرانی با آن برخورد داشته است و سبب فوت یا زخمی شدن ایشان شده است؟ از طرف دیگر این تعداد زائر، به عنوان زائر آزاد بودند یا زائران تحت مدیریت سازمان حج و زیارت، باز هم که بررسی می کنیم می بینیم درصد برخورد زائران تحت کنترل سازمان حج و زیارت با چنین مسائلی به حداقلی که قابل توجه نیست، می رسد.

خدمتگزاران سازمان حج و زیارت عزم خود را جزم کرده اند تا به بهترین نحو ممکن امنیت زائران را با همکاری نهادهای امنیتی عراق فراهم آورده اند.

اما این بحث در فضای دیگری نیز قابل بیان است، اینکه هدف دشمن از این عملیات ها چیست؟ مسلما اهداف متعددی در این مسئله پیگیری می شود که از حوصله این بحث خارج است، اما نکته مهم و حائز اهمیت برای دشمن در این کار، تخلیه عراق از چنین مسائلی است؛ یعنی تلاش می کند تا با ناامن کردن محیط، از برگزاری چنین مراسم مذهبی و دینی جلوگیری کند.

دشمن از این کار چند سود می برد، اولین سود به همان دعوای قدیمی شیعیان و سلفی ها در باب امامت و مسائل پیرامون آن باز می گردد، مسلما هر حرکتی که علیه اسلام و شیعیان صورت می پذیرد، ریشه اصلی آن در مباحث اعتقادی است، برای مثال همانطور که بارها و بارها عنوان شده است، مسئله اصلی حال حاضر جهان اسلام، مسئله فلسطین است، زمانی که ریشه یابی می کنیم، می بینیم اختلاف اصلی و بهانه دشمن مسائل دینی و مذهبی بین یهودیت و اسلام است.

هدف دیگری که استکبار از این حرکت های تروریستی دنبال می کند، جلوگیری از این ارتباطات بین المللی نه در سطح مسئولان بلکه در سطح بدنه و قدرت اصلی هر کشور؛ یعنی مردم جامعه است، همانطور که بارها در مسائل مختلف بیان شده است، ائمه(ع) محور هستند و جامعه به دور این محور حرکت می کند و تا زمانی که مردم حول این محور باشند آسیبی به آنها نخواهد رسید، اما همین که مردم انحراف از این  محور پیدا کنند سر از ناکجا آباد در خواهند آورد، حال در این برهه از زمان مضاجع شریف این بزرگواران نیز همین محوریت را ایفا می کند؛ یعنی با کنار هم قرار گرفتن ملیت های مختلف شیعی در کنار یکدیگر یک انس و الفت عمیق بین ایشان ایجاد می شود که سبب اتحاد و پیوستگی ایشان خواهد شد و زمانی این پیوستگی خود را نشان می دهد که در عرصه های مختلف بین المللی به حمایت از یکدیگر برمی خیزند.

از طرفی حضور مداوم ومستمر ملیت های مختلف شیعه در عتبات عالیات خود موجی از اقتدار و غالب شدن این مکتب مقدس بر دیگر جریان ها ایجاد می کند و کم کم رو به انزوا خواهند رفت و به نابودی کامل می رسند؛ به عبارت دیگر هرچه بیشتر در صحنه باشیم امنیت بیشتری را منجر می شود و با خالی کردن میدان نه تنها راه بجایی نمی بریم بلکه حریف در میدان خالی جولان می دهد و روز به روز بر توان خود می افزاید.